21 maja 2011 roku w Paryżu został odsłonięty najnowszy, wobec najsłynniejszego zabytków tego miasta, projekt jednego najwybitniejszych polskich twórców sztuki współczesnej naszych czasów - Krzysztofa Wodiczki. Najnowsza praca artysty zakłada gruntowne przeobrażenie symbolu Francji - Łuku Triumfalnego na Place Charles de Gaulle. Wodiczko chciałby utworzyć w tym miejscu Institute for the Abolition of War, w wolnym tłumaczeniu: "Instytut na Rzecz Rezygnacji z Wojny".
Artysta wychodzi z założenia, że W dzisiejszym świecie, zwłaszcza w Europie, paryski Łuk Triumfalny musi być postrzegany jako symbol groteskowo wręcz anachroniczny. Pomnik ten jest świadkiem najtragiczniejszej i najbardziej destrukcyjnej spośród militarnych i ideologicznych przygód w historii nowoczesnej Europy
Pomysłodawcą znajdującego się na Place Charles de Gaulle w Paryżu Łuku Triumfalnego był Napoleon Bonaparte. Budowla zaczęła powstawać w 1806 roku po bitwie pod Austerlitz, a więc w szczytowym momencie potęgi Napoleona. Jednak ten gigantycznych rozmiarów pomnik wojen napoleońskich ukończony został dopiero w latach 30. XIX wieku. Cesarstwo Napoleona mobilizując 1,5 miliona ludzi rozpętało pierwszą wojnę totalną. W jej wyniku zginęło ok. 4 milionów ludzi (szacuje się, że wszystkie wojny XIX i XX wieku pochłonęły w sumie blisko 205 milionów ofiar).
"Za sprawą swojej wyrafinowanej ikonografii, inskrypcji i architektury Łuk stał się upamiętnieniem wojen napoleońskich i - poprzez znajdujący się w jego podziemiach Grób Nieznanego Żołnierza - I wojny światowej. Jednocześnie w żaden sposób nie usiłuje upamiętnić ich druzgoczących rezultatów, nie czyni też nic, żeby wojny zakończyć" - dodaje Wodiczko.
Za dalszym omawianiem znaczeniem tworzonego projektu, artysta przyznaje: Arc de Triomphe - World Institute for the Abolition of War to na równi koncepcja architektoniczna co idea instytucji: międzynarodowego interdyscyplinarnego centrum, które stanowiłoby zarówno symboliczną bazę dla inspirujących, zaangażowanych działań na polu filozofii, psychoanalizy i polityki, a także ośrodek mający na celu wspieranie analitycznych, aktywnych postaw, które zmienią nasz świat, a których jądrem jest wspólne dążenie do zniesienia wojen na świecie.
Krzysztof Wodiczko urodził się w 1943 roku w Warszawie. Autor akcji społecznych, projekcji, obiektów, filmów wideo oraz licznych tekstów na temat sztuki w przestrzeni publicznej.
W latach 1962-1968 studiował wzornictwo przemysłowe w pracowni prof. Lecha Tomaszewskiego na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Mieszka i Pracuje w Nowym Jorku, Bostonie i Warszawie.
Wodiczko jest laureatem licznych nagród, m.in. Hiroshima Art Prize (1998), Kepes Arts Prize (2004) i Nagrody im. Katarzyny Kobro (2006), otrzymał też medal Gloria Artis (2009) przyznawany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP. Wykładał m.in. w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i na Politechnice Warszawskiej, École Nationale Supérieure des Beaux Arts w Paryżu, Cooper Union School of Art w Nowym Jorku, University of Hartford w Hartford, Connecticut, Institute of Technology w Nowym Jorku, Ontario College of Art w Toronto. Był dyrektorem Center for Advanced Visual Studies w Massachusetts Institute of Technology, Cambridge. Obecnie wykłada w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie.
Fot. "Institute for the Abolition of War" - projekt Krzysztofa Wodiczki, fot. materiały prasowe
Źródło: www.institutpolonais.fr,
Tatiana Iajgunovici
Polecamy Państwa uwadze także poświęcony sztuce blog Justyny Napiórkowskiej. Blog ten został finalistą konkursu Blog Roku 2010. Blog "O sztuce" : http://www.osztuce.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz