sobota, 24 marca 2012

Pełnia realizmu


Od 9 lutego w National Portrait Gallery w Londynie można oglądać retrospektywną wystawę dzieł Luciana Freuda, jeszcze niedawno określanego jako „najwybitniejszego żyjącego realistę”. Na wystawie znajduje się 130 prac artysty. Co istotne wystawa była przygotowywana we współpracy z artystą, który zmarł w lipcu 2011 r.


„Maluję ludzi nie dlatego, że tacy są, ani na przekór temu jacy są. Maluję ich takich, jakimi zdarza się im być" – tak mówił o swoim malarstwie Freud. Jego dzieła można rozpatrywać na kilku płaszczyznach, zestawiając je chociażby z działalnością słynnego dziadka – Zygmunta Freuda. Zygmunt analizował ludzi za pomocą psychoanalizy, jego wnuk robił to przy pomocy pędzla, farb i płótna. Ciekawym wydaje się fakt, iż dziadek Luciana, w swojej teorii psychoanalizy, często odnosił się do kontaktów syna z matką, jako pierwotnej, prawdziwej miłości, utraconej bezpowrotnie, do której całe późniejsze życie dąży człowiek. W twórczości artysty pojawił się ten sam wątek. Stworzył wiele wizerunków swojej matki, ponieważ czuł, że spędził z nią zbyt mało czasu, tym samym potwierdził tezę Zygmunta Freuda.

 

Z drugiej jednak strony na twórczość Freuda patrzeć można jak na portret brzydoty. Postacie malowane przez niego są niezwykle naturalistyczne, nigdy nie idealizowane, często wręcz brzydkie. Kobiety to nie piękne modelki, ale naturalne postacie, na których twarzach rysują się zmartwienia, problemy, zmęczenie. Z tego też powodu Freud często określany jest jako malarz realizmu krytycznego. Czy rzeczywiście jednak krytykował? Czy może portretował nie oceniając postaci?


Oglądając prace tego artysty można dostrzec jeszcze jedną bardzo istotną cechę. Przez całą swoją twórczość malował człowieka i zawsze mniej lub bardziej realistycznie. Mimo tego, że tworzył w burzliwym okresie w dziejach historii sztuki, gdzie pojawiała się ogromna ilość nowych nurtów, technik, czy mediów on do końca pozostał wierny realistycznym przedstawieniom figuratywnym.

Portrety, które można zobaczyć w Londynie to zbiór prac od lat 40 XX w. do 2011 r. Wystawa ta jest cenna, nie tylko dlatego, że możemy prześledzić poszczególne okresy twórczości Luciana Freuda i dostrzec zmiany jakie wprowadzał w swoim malarstwie. Przez tak ogromny zbiór prac, można zobaczyć jak ważny był dla niego człowiek, a także chwila – konkretny moment, który starał się uchwycić w swoich przedstawieniach.

Wystawa w National Portrait Gallery w Londynie trwa od 9 lutego do 27 maja 2012 r.

Justyna Machnio


Fot. 1. Lucian Freud, Refleksja (Autoportret) 1985 r.
Fot. 2. Lucian Freud, Portret matki 1972 r.
Fot. 3. Lucian Freud, Dziewczyna w łóżku 1952 r.
Fot. 4. Lucian Freud, Dziewczyna w ciemnym żakiecie 1947 r.
Fot. 5. Lucian Freud, Brygadier 2003-04 r.


Udostępnij

Artykuł powstał we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
www.napiorkowska.pl

Zapraszamy Państwa także na strony poświęcone sztuce:
www.artissimo.pl – wystawy, artyści, wydarzenia

Blog Justyny Napiórkowskiej- zwycięski blog w dziedzinie kultury w konkursie Blog Roku 2010 :
www.osztuce.blogspot.com

Wszystkie prawa zastrzeżone

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz