czwartek, 8 marca 2012

Wizerunek kobiety w malarstwie


Kobieta od wieków była inspiracją dla artystów. Malarze poświęcali jej tematy swoich obrazów wyrażając w ten sposób fascynację pięknem kobiecej duchowości i cielesności. Tradycyjnie przypisywane kobiecie cechy były źródłem niezliczonych alegorii i ukrytych znaczeń, a zmysłowość kobiecego ciała możliwością zaprezentowania warsztatu malarskiego, okazją do stworzenia gry linii i plam, światła i cienia, wydobycia płaszczyzn za pomocą koloru.

Tycjan, Wenus z Urbino, 1538

Modelka na obrazie Tycjana jest przedstawieniem mitologicznej bogini Wenus. Malarz w sposób realistyczny , posługując się doskonałą technika malarską przedstawił piękno kobiecego ciała. Rysy modelki zauważyć można jeszcze na wielu innych dziełach artysty.

Pieter Paul Rubens,Trzy Gracje 1627

Gracje Rubensa to hołd dla kanonu piękna obowiązującego w baroku. Obraz namalowany u schyłku życia malarza miał być podsumowaniem jego twórczości, być może dlatego uważa się, że pod postaciami trzech gracji Rubens uwiecznił swoje dwie żony oraz kochankę.

Eduard Manet, Nana

Wizerunek młodej, pięknej kobiety o frywolnym imieniu Nana to prawdopodobnie przedstawienie luksusowej prostytutki. Salon paryski nie zwracając uwagi na walory artystyczne dzieła odrzucił obraz uznając go za niemoralny.

Gustaw Klimt, Judyta, 1901

Obraz Klimta Judyta przedstawiający motyw z Księgi Judyty gdzie kobieta rozkochując w sobie wodza asyryjskiego upija go, a następnie odcina głowę mieczem. Klimt przedstawia kobietę jako postać tajemniczą, namiętną i pewną siebie.

Malarze poszukiwali środków do wyrażenia złożonej natury kobiety: kobieta słaba i bezbronna, namiętna, wzbudzająca pożądanie i zazdrość, kobieta czuła i troskliwa. To być może w tym zróżnicowaniu kryje się sekret wiecznej próby przedstawienia wizerunku kobiecego w malarstwie. W zmienności wzbudzającej odczucia skrajne, niepewne, głębokie, dzięki którym wyobraźnia artysty jest wciąż na nowo pobudzana.

1. Pablo Picasso's Les Demoiselles d'Avignon, NY, MoMA,
2. Tycjan, Wenus z Urbino, 1538, Galeria Uffizi
3. Pieter Paul Rubens,Trzy Gracje 1627, Prado, Madryt
4. Eduard Manet, Nana, Kunsthalle w Hamburgu
5. Gustaw Klimt, Judyta, 1901, Österreichische Galerie, Wiedeń

Daria Jawor


Udostępnij

Artykuł powstał we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
www.napiorkowska.pl

Zapraszamy Państwa także na strony poświęcone sztuce:
www.artissimo.pl – wystawy, artyści, wydarzenia

Blog Justyny Napiórkowskiej- zwycięski blog w dziedzinie kultury w konkursie Blog Roku 2010 :
www.osztuce.blogspot.com

Wszystkie prawa zastrzeżone

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz