13 Documenta w Kassel

 

Od 9. czerwca trwa Documenta 13. w Kassel, najważniejsza obok Biennale w Wenecji przeglądowa wystawa sztuki współczesnej w Europie. Odbywa się od 1955 r., co pięć lat. Wprowadzenie sztuki współczesnej do tego przemysłowego miasta było wtedy projektem  unowocześnienia Niemiec i odczarowania przeszłości poprzez sztukę. Od tej pory Documenta wiele razy się zmieniały, prowokowały, rozczarowywały, ale zawsze stanowią atrakcję. Ta wystawa, której budżet wynosi 30 mln euro, gwarantuje studniową rozrywkę, przejmując całe miasto, nie tylko z jego muzeami i galeriami, ale także jego ulice, ogrody, sklepy, place, podwórka i dworzec.  

 Pierwsza wystawa Documenta odbyła się w 1955 roku. Zorganizował ją, wraz z przyjaciółmi, profesor malarstwa z Akademii Sztuk Pięknych w Kassel – Arnold Bode. Odróżniała się od innych wystaw tego typu nową koncepcją przestrzeni wystawienniczej. Jej zadaniem, oprócz ekspozycji nowoczesnej sztuki, było ukazywanie idei wystawy artystycznej jako medium.
Documenta, podobnie jak inne wielkie międzynarodowe wystawy tego typu przybierają symultaniczną i wieloraką strukturę. Każdy ma własną ścieżkę, każdy ogląda trochę co innego, na wszystko nie starczy czasu, część filmów, performance'ów, instalacji poznamy już tylko z drugiej ręki. W tym roku, oprócz niemieckiego Kassel, Documenta odbywają się także w Kabulu, Kairze oraz w Banff w Kanadzie. 

 

 Kuratorka wystawy Carolyn Christov-Bakargiev na konferencji prasowej Documenta oświadczyła, że nie miała żadnej koncepcji całości. Jest zainteresowana dialogiem wielu dyscyplin. Nie zawęziła koncepcji dOCUMENTA 13 do jednego tematu czy koncepcji. Zadbała natomiast o połączenie różnych dziedzin wiedzy , zarówno dawnej jak i ukierunkowanej w przyszłość, oraz teorii i praktyki. Carolyn Christov-Bakargiev bardzo wiele podróżowała: odbyła rekonesans od australijskiej pustyni aż po Biegun Północny, aby wybrać ok 150 artystów ze wszystkich kontynentów, którzy pokażą swoje prace w Kassel.

Na tegorocznych Documenta uderza  maksymalna różnorodność: geografii, dat urodzenia, metod, technik. Można zobaczyć na nich między innymi współczesną, polityczną tkaninę polskiej artystki mieszkającej w Londynie Goshki Macugi, tapiserie szwedzkiej artystki Hannah Rugge z lat 30. W swoich znakomitych gobelinach piętnowała reżimy totalitarne Hitlera i Mussoliniego. Ciekawe także gwasze Gustawa Metzgera urodzonego w 1926 r. w Niemczech, który uciekł jeszcze jako dziecko przed Szoah. Mieszka w Anglii.

Wygląda na to, że sztuce współczesnej coraz bliżej do polityki. Widać to zarówno po tegorocznych Documenta, jak i Berlin Biennale, gdzie zobaczyć można dużo przykładów sztuki zaangażowanej, fotografii dokumentalnej, ulicznego akcjonizmu i politycznie zbuntowanego street artu.

Justyna Kiraga 

Źródło:
d13.documenta.de/ i www.gazeta.pl

Udostępnij

Artykuł powstał we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
www.napiorkowska.pl

Zapraszamy Państwa także na strony poświęcone sztuce:
www.artissimo.pl – wystawy, artyści, wydarzenia

Blog Justyny Napiórkowskiej- zwycięski blog w dziedzinie kultury w konkursie Blog Roku 2010 :
www.osztuce.blogspot.com

Wszystkie prawa zastrzeżone