niedziela, 2 września 2012

„Kwiat” Jacka Sienickiego


Jacek Sienicki przedstawiał kwiaty wielokrotnie. To jeden z ulubionych tematów malarza, podobnie jak motyw pracowni artysty, miejski pejzaż, widziany z okna, martwa natura i ludzka postać. "Kwiat" pokazywany w Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej łączy w sobie najważniejsze cechy twórczości malarskiej Sienickiego.

Należący do prywatnej kolekcji obraz z 1997 roku pochodzi z późnego okresu twórczości malarza. Monochromatyczna, ascetyczna kompozycja charakteryzuje się niezwykłą wrażliwością w ujęciu tematu. Subtelna gra kolorów, niewyraźne granice przedmiotu określają nieoczywisty, nieuchwytny, zbliżony do abstrakcji charakter tego przedstawienia. Farba o zróżnicowanej teksturze podkreśla gradacje barw i światła. Ekspresyjne operowanie plamą i kreską nadaje portretowemu, statycznemu przedstawieniu dynamiki. Delikatne tony zieleni, brązu i purpury wyodrębniają kształt rośliny z rozedrganej gamy szarości tła.

Wątły kwiat w doniczce, usytuowany na podstawie, w nieokreślonej przestrzeni - prosty temat obrazu jest pretekstem do wyrażenia emocji i nastoju. Martwa natura w historii malarstwa ma znaczenie symboliczne. Malarstwo barokowe holenderskie podejmowało temat vanitas ukazując gnijące owoce, martwe zwierzęta, a także symbole kojarzące się z przemijaniem, zegary, klepsydry, czaszki, rozbite naczynia. Wszystkie te przedstawienia miały przypominać o nieuchronności losu i być przestrogą przed przywiązywaniem wagi do świata doczesnego.

Obrazy Jacka Sienickiego wpisują się w barokową symbolikę vanitas. Roślina przedstawiona w obrazie nie odzwierciedla piękna witalności kolorów i kształtów kwiatów. To raczej zapis codzienności widzianej przez pryzmat melancholijnej osobowości. Albo nieustanne dążenie do uchwycenia, zrozumienia materii, która nas otacza, i jednocześnie do pokazania, że ta rzeczywistość nigdy nie jest oczywista i uchwytna. Sienicki konsekwentnie skupił się na malowaniu przedmiotów swojego otoczenia. Podobnie jak jego wielki autorytet, Artur Nacht-Samborski, pozostał wierny wybranym wątkom pozwalającym zgłębić tajniki malarskiej techniki. Twórczość innych malarzy, których podziwiał artysta – Olgi Boznańskiej, Witolda Wojtkiewicza wywarła także duży wpływ na jego malarstwo. Od tych malarzy Sienicki przejął wrażliwość na kolory oraz emocjonalne podejście do tematu.

Jacek Sienicki (ur. 1928, zm. 2000). Studia w warszawskiej ASP pod kierunkiem Artura Nachta-Samborskiego. Debiut na wystawie "Przeciw wojnie, przeciw faszyzmowi" w warszawskim Arsenale w 1955 r. Laureat Nagrody Krytyki Artystycznej im. C. K. Norwida w 1975 r., niezależnej Nagrody im. J. Cybisa w 1983 r. oraz nowojorskiej Nagrody Fundacji A. Jurzykowskiego w 1993 r.

Alicja Wilczak
Zespół redakcyjny artissimo.pl

fot. Jacek Sienicki, Kwiat, 55x46cm., olej na płótnie, 1997 r. - Galeria Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej




Udostępnij

Artykuł powstał we współpracy z Galerią Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej
www.napiorkowska.pl

Zapraszamy Państwa także na strony poświęcone sztuce:
www.artissimo.pl – wystawy, artyści, wydarzenia

Blog Justyny Napiórkowskiej- zwycięski blog w dziedzinie kultury w konkursie Blog Roku 2010 :
www.osztuce.blogspot.com

Wszystkie prawa zastrzeżone

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz