Bronisław Krzysztof - rzeźbiarz, pedagog. Urodził się w 1956 roku w Mszanie Górnej. Ukończył warszawską Akademię Sztuk Pięknych na Wydziale Rzeźby, w pracowni prof. Jerzego Jarnuszkiewicza. Po studiach został nauczycielem rzeźby w Państwowym Liceum Sztuk Plastycznych im. A. Kenara w Zakopanem, które kilka lat wcześniej ukończył. Od 1984 roku zaczął tworzyć we własnej pracowni.
Stale współpracuje z Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu; jego medale z cyklu Jeźdźcy Apokalipsy zostały włączone do zbiorów British Museum. Oprócz medali i rzeźb, tworzy również unikatowe meble-rzeźby z brązu i lanego kryształu - wykonał stół do pałacu pod Paryżem na zamówienie słynnego kreatora mody Garavaniego Valentino. Zaprojektował także korki do luksusowych perfum firmy Sisley.
Bierze udział w licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w kraju i zagranicą, m.in. w Londynie, Paryżu, Tokio, Rawennie i Kolonii. Prace Bronisława Krzysztofa znajdują się w miejscach o wielkim znaczeniu dla sztuki, m.in. Muzeum Watykańskim i British Museum, a także w polskim Muzeum Narodowym w Krakowie czy Muzeum Śląskim w Katowicach. Są również częścią znakomitych kolekcji prywatnych, m.in. w kolekcji fundatorów lewego skrzydła British Museum - rodziny Sainsbury czy Alfreda Taubmana - właściciela nowojorskiego Sotheby's.
Co zachwyca kolekcjonerów i miłośników sztuki na całym świecie? Twórczość Bronisława Krzysztofa koncentruje się na człowieku. To, co w ciele naturalne i realne, staje się punktem wyjścia do własnej wizji Artysty. Fundamentem jego rzeźb jest ciało samo w sobie - całą resztę kształtuje Artysta, a nawet... widz, bowiem Bronisław Krzysztof stworzył kilka rzeźb "mobilnych", złożonych z elementów, które można dowolnie układać, np. fragmentów głowy, szyi, skrzydeł, dając okazję do dialogu między odbiorcą a twórcą sztuki. Bronisław Krzysztof prowadzi również dialog w skali makro - wchodzi w interakcję z motywami, podejmowanych przez rzeźbiarzy od dawna: motyw figury kroczącej, jeźdźca czy figury skrzydlatej.
Jego prace ułożone są zazwyczaj w cykle, bo - jak sam mówi - rzadko kiedy jedna praca odpowiada na postawione pytania. Interesuje go człowiecze zmaganie z losem, kobieta, mężczyzna, przeciwieństwa. Człowiek w wizji Bronisława Krzysztofa jest rozczłonkowany, podzielony; jest tylko fragmentem. Elementy ludzkiego ciała są połączone z abstrakcyjnymi bryłami.
Syn Bolesława Krzysztofa, Krzysztof Krzysztof, tak pisze o twórczości Ojca: "Dlaczego człowiek jest dla ojca w jego rzeźbach początkiem i końcem. Równie dobrze mogę się zapytać, dlaczego człowiek jest dla taty człowiekiem, a nie grzeczną fikcją. Czy tato podnosi człowieka z klęczek? To na pewno nie jest jego ostateczna idea, on jest znacznie wyżej. On przeżywa człowieka jako człowiek. Przeżywa. Przeżywa, przeżywa, przeżywa. Czerpie garściami, czuje i jest cały czas pod potężnym nakazem oddania ludziom tego co doznał. Skąd płynie ten nakaz? A jak wam się wydaje, ludzie?"
Katarzyna Duda
Na fotografiach rzeźby z kolekcji Galerii Sztuki Katarzyny Napiórkowskiej. Więcej na http://www.napiorkowska.pl/autor.php?mode=arslonga&id=522
Źródła:
krzysztof.art.pl
http://www.rp.pl/artykul/275110.html
http://www.napiorkowska.pl/
Polecamy Państwa uwadze także poświęcony sztuce blog Justyny Napiórkowskiej. Blog ten został finalistą konkursu Blog Roku 2010. Blog "O sztuce" : http://www.osztuce.blogspot.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz